Fed ຫຼື Federal Reserve System ເເມ່ນລະບົບທະນາຄານກາງໃນສະຫະລັດ ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນວັນທີ 23 ເດືອນທັນວາ ປີ 1913 ດ້ວຍການປະກາດໃຊ້ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍທະນາຄານກາງ. Fed ມີໜ້າທີ່ໃນການດູເເລດຳເນີນງານໃຫ້ມີປະສິດທິພາບຂອງລະບົບເສດຖະກິດສະຫະລັດອາເມຣິກາ, ໂດຍມີຈຸດປະສົງສຳຄັນ 3 ຂໍ້ສຳລັບນະໂຍບາຍການເງິນໃນ Federal Reserve Act ຄື: ການຈ້າງງານສູງສຸດ, ສະຖຽນລະພາບຂອງລະບົບການເງິນ ເເລະ ການຮັກສາດອກເບ້ຍໄລຍະຍາວ. ເມື່ອເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບ Fed ເເບບສັງເຂບເເລ້ວ ເຮົາມາເບິ່ງປະຫວັດຄວາມເປັນມາຂອງ Fed ເເລະ ໃຜທີ່ເປັນຜູ້ກໍຕັ້ງ Fed ຂຶ້ນມາກັນເລີຍ.

ທະ​ນາ​ຄານ​ທຳ​ອິດ​ຂອງ​ສະ​ຫະ​ລັດ​ໄດ້​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ປີ 1791 ໂດຍ Alexander Hamilton ​ຫົວ​ໜ້າ​ໃນ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ສະ​ໜັບ​ສະ​ໜູນ​ການ​ສ້າງ​ທະ​ນາ​ຄານ​ກາງ.

ທະນາຄານແຫ່ງທໍາອິດຂອງສະຫະລັດມີທຶນ 10 ລ້ານໂດລາ, 2 ລ້ານໂດລາແມ່ນຂອງລັດຖະບານກາງ, ສ່ວນທີ່ເຫຼືອແມ່ນຂອງເອກະຊົນ. ລັດຖະບານສະຫະລັດໄດ້ຄັດເລືອກ ເເລະ ເເຕ່ງຕັ້ງ 5 ຄົນຈາກ 25 ຄົນ ໃຫ້ເປັນກຳມະການ, ໃນຂະນະທີ່ອີກ 20 ຄົນທີ່ເຫຼືອໄດ້ຮັບຄັດເລືອກໂດຍນັກລົງທຶນເອກະຊົນໃນທະນາຄານ.

ທະນາຄານແຫ່ງທໍາອິດຂອງສະຫະລັດມີສຳນັກງານໃຫຍ່ໃນ Philadelphia, ສ່ວນເຄືອຂ່າຍອື່ນໆກໍເເຈກຢາຍຢູ່ໃນຕົວເມືອງໃຫຍ່. ໃນຕອນນັ້ນທະນາຄານມີໜ້າທີ່ພຽງຮັບຝາກເງິນ, ອອກທະນະບັດ, ປ່ອຍກູ້ ເເລະ ຊື້ຫຼັກຊັບ.

ດ້ວຍຄວາມທີ່ເປັນທະນາຄານເເຫ່ງທຳອິດ ເເລະ ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນອາເມຣິກາ, ຈຶ່ງມີອິດທິພົນ ເເລະ ມີຜົນປະໂຫຍດຫຼວງຫຼາຍຕໍ່ການຄ້າຂອງອາເມຣິກາ ເເລະ ລັດຖະບານກາງ.

ອິດທິພົນຂອງທະນາຄານໄດ້ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນຢ້ານກົວ. ລັດຖະທໍາມະນູນຂອງທະນາຄານໄດ້ດໍາເນີນການເປັນເວລາ 20 ປີ ແລະ ໝົດອາຍຸໃນປີ 1811, ການສະເໜີໃຫ້ຕໍ່ອາຍຸສົນທິສັນຍາໄດ້ລົ້ມເຫຼວໂດຍການລົງຄະແນນສຽງຂ້າງດຽວໃນແຕ່ລະສະພາ. ຄວາມວຸ້ນວາຍໄດ້ເກີດຂຶ້ນຢ່າງໄວວາ ອັນເນື່ອງມາຈາກສົງຄາມຂອງປີ 1812 ແລະ ການຂາດກົນໄກການຄວບຄຸມສູນກາງກ່ຽວກັບການທະນາຄານ ແລະ ສິນເຊື່ອ.

ໃນປີ 1863 ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍທະນາຄານແຫ່ງຊາດ ໄດ້ພະຍາຍາມເພີ່ມຄວາມໜ້າເຊື່ອຖື ແລະ ຄວາມປອດໄພໃຫ້ແກ່ລະບົບການທະນາຄານໂດຍການແນະນຳ ແລະ ສົ່ງເສີມໃບສະກຸນເງິນທີ່ອອກໃຫ້ໂດຍທະນາຄານທີ່ຈົດຖະບຽນທະນາຄານແຫ່ງຊາດ ແທນທີ່ຈະອອກໂດຍລັດຖະບານ.

ໃນຂະນະທີ່ເສດຖະກິດອຸດສາຫະກຳຂອງອາເມຣິກາເຕີບໃຫຍ່ ແລະ ສັບຊ້ອນຫຼາຍຂື້ນໃນທ້າຍສະຕະວັດທີ 19, ຄວາມອ່ອນແອຂອງລະບົບທະນາຄານໄດ້ກາຍເປັນສິ່ງສຳຄັນຫຼາຍ. ວັດຖະຈັກການຂະຫຍາຍຕົວທີ່ເກີດຈາກສະກຸນເງິນທີ່ບໍ່ຄ່ອງຕົວ ແລະ ຄັງສຳຮອງທີ່ບໍ່ສາມາດເຄື່ອນທີ່ໄດ້ ພາໃຫ້ເກີດຄວາມວິຕົກກັງວົນດ້ານການເງິນເລື້ອຍໆ, ເຊິ່ງກໍ່ໃຫ້ເກີດພາວະການຕົກຕໍ່າຂອງເສດຖະກິດ. ສະພາບ​ການ​ຕົກ​ຕໍ່າ​ທີ່​ຮ້າຍ​ແຮງ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ຂອງ​ສະຫະລັດ​ໄດ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ປີ 1893 ​ແລະ​ ໄດ້​ປະ​ຖິ້ມ​ຮ່ອງຮອຍຂອງຄວາມ​ບໍ່​ແນ່ນອນ​ດ້ານ​ເສດຖະກິດເອົາໄວ້.

ໃນ​ປີ 1907 ຄວາມ​ວິຕົກກັງວົນ​ທາງ​ດ້ານ​ການ​ເງິນ​ຢ່າງ​ຮຸນ​ແຮງ​ໄດ້​ເຮັດໃຫ້ Wall Street ສັ່ນສະເທືອນ ແລະ ​ເຮັດ​ໃຫ້​ທະ​ນາ​ຄານ​ຈໍາ​ນວນ​ໜຶ່ງລົ້ມລະລາຍ.

ໃນປີ 1908 ກອງປະຊຸມໄດ້ສ້າງຕັ້ງຄະນະກໍາມະການການເງິນແຫ່ງຊາດ ນໍາພາໂດຍ Nelson W. Aldrich ແລະ ສະມາຊິກຂອງສະພາຜູ້ຕາງຫນ້າ ແລະ ວຸດທິສະພາ, ເພື່ອສຶກສາຢ່າງຮອບຄອບກ່ຽວກັບການປ່ຽນເເປງທີ່ຈຳເປັນ ເເລະ ຄວາມຕ້ອງການຕໍ່ລະບົບທະນາຄານຂອງສະຫະລັດ.

ໃນປີ 1912 ຄະນະ​ກຳມະການ​ການ​ທະນາຄານ ​ແລະ ​Currency Committee ​ໄດ້​ດຳ​ເນີນ​ການ​ພິຈາລະນາ​ກວດກາ​ການ​ຄວບ​ຄຸມ​ການ​ທະນາຄານ ​ແລະ ​ຊັບພະຍາກອນ​ການ​ເງິນ​ຂອງ​ປະ​ເທດ​ຊາດ. ຄະນະກໍາມະການໄດ້ສະຫຼຸບວ່າລະບົບທະນາຄານ ແລະ ການເງິນຂອງອາເມລິກາແມ່ນຢູ່ໃນມືຂອງ “money trust”

ໃນ​ວັນ​ທີ 26 ເດືອນ​ທັນ​ວາ ປີ 1912, ຂໍ້​ສະ​ເໜີຂອງ Glass-Willis ໄດ້​ຖືກ​ຍື່ນ​ໃຫ້​ປະ​ທາ​ນາ​ທິ​ບໍ​ດີ Wilson ທີ່ໄດ້ຮັບເລືອກ​ຕັ້ງ. ແທນທີ່ຈະແນະນໍາການສ້າງທະນາຄານກາງ, ຂໍ້ສະເໜີດັ່ງກ່າວໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ສ້າງທະນາຄານສຳຮອງໃນພາກພື້ນທີ່ມີການຄວບຄຸມໂດຍເອກະຊົນ 20 ເເຫ່ງຂຶ້ນໄປ, ເຊິ່ງສ່ວນໜຶ່ງຂອງທະນາຄານຄັງສໍາຮອງ ເຮັດໜ້າທີ່ເປັນທະນາຄານກາງ ແລະ ອອກເງິນຕາທຽບເທົ່າກັບຊັບສິນທາງການຄ້າ ແລະ ທອງຄໍາ.

ໃນວັນທີ 16 ເດືອນພະຈິກ 1914 The New York Fed ໄດ້ເປີດທຸລະກິດພາຍໃຕ້ການນໍາພາຂອງ Benjamin Strong, ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍເຈົ້າໜ້າທີ່ 7 ຄົນ ແລະພະນັກງານ 85 ຄົນ.

ໃນປີ 1992 ທະນາຄານໄດ້ເປີດສຳໜັກງານຢູ່ East Rutherford ລັດ New Jersey ເພື່ອຮອງຮັບເງິນຕາ ແລະ ການກວດສອບການປະມວນຜົນ ແລະ ການຊໍາລະທາງອີເລັກໂທຣນິກ.

ໃນປີ 1976 ທະນາຄານໄດ້ເປີດສຳນັກງານປະຈຳພາກພື້ນໃນ Utica, New York. ສຳນັກງານ Utica ໃຫ້ບໍລິການການປະມວນຜົນເຊັກການຄ້າ ແລະ ການບໍລິການດັດປັບການກວດສອບໃຫ້ກັບສະຖາບັນການເງິນ ແລະ ສຳນັກງານ Federal Reserve ໃນທົ່ວປະເທດ. ຕໍ່ມາສາຂາ Utica ໄດ້ປິດໃນເດືອນມີນາ 2008.

ທີ່ມາ : https://cutt.ly/c3hBGuJ